آن گاه که از امام خواستند طلحه و زبیر را تعقیب نکند (در سال 36 هجری در شهر مدینه آن گاه كه از امام (ع)خواستند طلحه و زبیر را تعقیب نكند، فرمود:)

به خدا سوگند! از آگاهی لازمی برخوردارم و هرگز غافلگیر نمی‌شوم، كه دشمنان ناگهان مرا محاصره كنند و با نیرنگ دستگیرم نمایند. من همواره با یاری انسان حق طلب، بر سر آن كس می‌كوبم كه از حق روی گردان است، و با یاری فرمانبر مطیع، نافرمان اهل تردید را درهم می‌شكنم، تا آن روز كه دوران زندگانی من به سر آید.
پس، سوگند به خدا! من همواره از حقّ خویش محروم ماندم، و از هنگام وفات پیامبر (ص) تا امروز حق مرا از من باز داشته و به دیگری اختصاص دادند.