هر گاه وسيله نقليه‌اى شب در كنار و بيرون سطح راه توقف نمايد به طورى كه كناره وسيله نقليه متوقف مماس بر حاشيه سواره‌رو باشد و نور كافى در آن محل براى تشخيص اشيا يا اشخاص از فاصله 150 مترى وجود نداشته باشد. راننده يا متصدى وسيله نقليه (اعم از اين كه درون وسيله نقليه باشد يا بيرون آن) مكلف است چراغ‌هاى كوچک جلو و خطر عقب وسيله نقليه را روشن نگهدارد. چنانچه چراغ كوچک خراب شده باشد چراغ‌هاى بزرگى را با نور پايين روشن سازد.

- هرگاه وسيله نقليه موتورى در راه‌ها از كار بيفتد و به علت كافى بودن روشنايى محل، احتياجى به استفاده از چراغ يا مشعل نباشد، راننده بايد در وسط جاده مثلث‌هاى شبرنگ متساوی‌الاضلاع داراى زمينه سفيد يا زرد با حاشيه قرمز از نوع علامت احتياط به ابعاد حداقل 30 سانتيمتر در فاصله 70 مترى جلو و عقب آن به نحوى كه قابل ديدن باشد قرار دهد.

- روى يدک و هرنوع وسيله نقليه‌اى كه وسيله نقليه ديگرى آن را مى‌كشد بايد یک پرجم سفيد به ابعاد حداقل 50 سانتيمترى طورى نصب شود تا رانندگان ديگر از فاصله دور و از دو طرف جاده آن را ببینند.

- يدک يا هر نوع وسيله نقليه‌اى كه با وسيله نقليه ديگرى كشيده مى‌شود بايد با وسايل اطمينان بخشى كه خطر باز شدن يا گسيختن يا شكستن نداشته باشد طورى متصل گردند كه هنگام يدک كشى با كاهش سرعت وسيله نقليه كٍشنده فاصله اوليه حفظ گردد . در هر حال هر نوع وسيله نقليه‌اى كه كشيده مى‌شود
بايد يک نفر راننده داراى پروانه مجاز رانندگى هدايت ان را به عهده گيرد تا در صورت وقوع خطر بتواند آن را بدون وقوع حادثه كنترل نمايد. وسايل نقليه‌اى كه به وسيله جرثقيل با جدا كردن محور يا محورهايى از زمين كشيده مى‌شود، از شرط داشتن راننده مستثنى هستند.